ECO-TOURİSM

The term was first mentioned in the literature by Kenton Miller in 1978 (Rahemtulla and Wellstead 2001). It was initially used to describe nature-based travel to relatively undisturbed areas with an emphasis on education. However, the concept has developed to a scientifically based approach to the planning, management and development of sustainable tourism products and activities.
Ecotourism is an enlightening, participatory travel experience to environmental, both natural and cultural, that ensures the sustainable use, at an appropriate level, of environmental resources and, whilst producing viable economic opportunities for the tourism industry and host communities, makes the use of these resources through conservation beneficial to all tourism role players. Ecotourism is cultural tourism (a cross cultural experience), nature tourism (assisting with conservation programs), a travel-learn experience (discover how we are coping with modernity), a little bit of soft adventure (just being her an adventure), and benefiting the well being of indigenous people (Anonymous1, 2001).
Specifically, successful ecotourism projects must; effectively promote the preservation entire local ecosystem; be economically viable in order to attract financing and be sustainable; Be well planned, financed, managed and marketed in order to meet the stringent environmental and recreational demands of a true ecotourism development (Anonymous1, 2001).

Ekolojik Turizm Nedir?

Ekolojik turizm, genel adı ile ekoturizm kavramı ilk olarak 1978 yılıda Kenton Miller tarafından ortaya atılmıştır. Nüfüsun artışı, kentleşmenin gelişmesi ve ulaşım olanaklarının yükselmesi turizm içerisinde ekoturizm olarak tanımlanan ayrı bir etkinliği beraberinde getirmiştir. Bununla beraber bir çok fikir ortaya atılmıştır. Bunlardan bazıları;
Kutay, 1989 ' a göre ekoturizm; toplumsal hayat içerisindeki ekonomik sektörlerle açıkça ilişkilendirilen biyolojik kaynaklar ile turizmin bir parçası olarak planlanan doğal alanların kalkındırlamsında-geliştirilmesinde kullanılan bir modeldir.
Blamey, 1997 'e göre ekoturizm; insanların nispeten bozulmamış, evlerinden 40 km den daha uzak doğal alanlara, yöredeki yabanıl bitkileri, hayvanları, manzaraları ve bunların yanında, alanda bulunan kültürel değerleri keşfetmek, öğrenmek ve onlara kıymet vermek ana amcı ile yaptıkları bireysel faaliyetlerden biridir.
(Kaynak: Ekoturizm planlamasında katılımcı yaklaşmak ve etkinlik seçimi:Cehennemder vadisi örneği, Doç.Dr. Kenan OK, Dr.Ersin YILMAZ, Araş.Gör. Taner OKAN)